Gel Ey Mevlana...(İlâhi)
Kutlu gönüller köşkünün sahibi
İlahi aşkın canlar içinde cananı Sultanlar sever yanlarına edeple varanı Dergâhı müritlerle dolan sevgili Hüda yaranı Semazen yarenler küme düzine Aşkına tesbih halkasın ipine girdik Her birimiz divane pervane döner izinde Kapına geldik gönlümüz yıkık virane himmet eyle Hasta ruha imanlı can ver eman Yüreğin de hasret vuslatı yanık olan Âşıklar diline biçare umutsuza derman Gel ey koca pir günahkârın tövbesine bir yol bulan Âlem’i dergâh da mest olup coşan Semadan inen ilâhi rahmetle taşan Gel ey ebedi tahtın da ulvi makama koşan Mesnevi deryasın da dolup dolup boşalan. Asırları ulayıp devran aşan Nesillerden nesillere barışı savan Doyumsuz muhabbetine susamış cümle ihvan Ey yüce pirler piri yoluna hayran cihan-ı sultan. Âlemi beşere himmet ver tezden Haydi bir kere değil bize bin kere gel Fani hayatıma ecelim Şebn-i arzum olsun Ey koca ulu dost insanlığa güzel muştularla gel! .. (Şiir şeması Gülce-Tekil) Aydın Suyak |