KIVRANIŞBen zaten yoktum. Varların içinden kaybolandım. Yağmurlar aldı götürdü inanışlarımı. Hangi fizik kuralıydım Bilinmez. Varla yok arasındaydı kıvranışlarım. Olmayan düşüncelerin,düşlerin salıncağında Eylenişlerim Yol bile yoktu Boşluktu yaşadıklarım Çocuk dahi anladı Tek olan var’ın Senin anların...zzs |
Şiir dedim ekin bildim
Gözlerinin ışığını…
Doğdum kendimi salladım
Cananla can beşiğini.
Şiir sevmek aslı oldu
Güldüm Hıra, Tanrı dağda
İbrahim sofrası doldu
Şiir aşım, gönül bağda.
Yüreğime damla damla
Şiirin düştüğü anı
Unutmam ilk sevdam gibi
Şah damarda akan kanı.
Seyhan, Ceyhan nehri doldu
Kirpiklerin vuruşunda…
Göz bebeğin şiir oldu
Boğulurum akışında.
Ben senden bir parça oldum
Gülsen soyum töreyecek
Galübeladan atiye
Ceddimden gen sürüyecek.
Dualarım şiir oldu
Ferhat, Kerem geldi dile
Bütün dünya rızkla doldu
Avuç açıp şükür ile.
---- 03.07.1970 - Adana
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul