hayat okulu..
açmıştım tüm parmaklarımı
bir,iki,üç,dert demişim şaşkınlık tüm sınıfta ’’derdin daha doğmadan başlayınca’’ diyesin gelir, fakat yaşın daha 9’dur. Her şeye,her yere geç kalacağının işaretidir 9 yaşında saymayı üçe kadar öğrenmek. dört değilde dert demek. ah.. ne acı. daha beş diyemeden düşersin sokaklara. kirli ellerin ’beş’ kardeşiyle tanışırsın, sanki ihtiyacın vardı ya.. umursamaz beş kuruşu senden esirgeyen anlam veremezsin. ’ben beşi nasıl öğrendim be adam sen bilir misin? altı’nı üstüne getirirler oracıkta. dersinki ’bahsettikleri altı.’ ’yedirmezler gülüm sana o kızı’ Allah’ım sayıların en acısı niçin yedi? neden insanlar her rakam için benden bir ömür yedi? daha 9 yaşındayım,bildiğim rakam kadar ancayım. 8,9,10. pembe rüyalara son. |