gözlerinin rengini biliyorum,
bakamadığımdan hep kara bir gece düşüyor aklıma...
kara demem ondan gece demem ondan,
yoksa biliyorum ela, yeşilimsi hayat dolu...

gül’e ve bugün doğum günü ’’O’’lana...

görmesem kara gözlerini, bilmiyorum gece ne?
bakmasa gözlerim gülen yüzüne, nazlı bakışlarına
hiç bilmeyeceğim güllerin mevsimi yok
ah güzelim, biliyorum, biliyorum işte sevgi seninle var oldu

diyorlar ki rüzgar nereye eser durur,
bu dünya neden dönüp durur,
kayar yıldızlar, kararsız düşer durur
ah sevgili biliyorum, biliyorum işte sevgi nelere kadir böyle

biliyorum bu şehre ne zaman yağmur yağar
gökkuşağı bu şehrin hangi köşesinde açar, biliyorum
seni bildiğim gibi bilmeyecek kimseler seni
bilmeyecekler kara gözlü kara saçlı leyla misali aşklara gebe bıraktığını

bir ömrün hesabını iki melek tutar
sana dair her düşüm sağ omzumda yazılı
biliyorum solum neden hep avare, hep firarda, meçhul diyarda
ne mekan bildi, ne hesap kitap; biliyorum sevgili haddi hududu aştım yine


sözü aşık yazdı, bir gülün hatrı için bin gül soldurdu
biliyorum her kelime aklında, her anı an be an hıfz edilmiş
belki bir düş olur İstanbul da, kasım da, yine Ortaköy vapurunda
biliyorum düşler gerçeğe yol yordam, biliyorum sevgili...