YANARIM
Seyyah oldum geze geze,
Bende yokuş çıkmaz düze, Şiirimde dize dize, Sözler ağlar ben yanarım. *** Cadde cadde, sokak sokak, Kire batmış köşe bucak, Gözleri yaş sağnak sağnak, Yağmur ağlar ben yanarım. *** Kaybettiğim mevsimlerde, Yâda düşen isimlerde, Elde kalan resimlerde, Dostlar ağlar ben yanarım. *** Karardıkça karamızda, Artık ölçü paramızda, İsmi kaldı aramızda, Vefa ağlar ben yanarım. *** Çizgi çizgi çizilidir, Dert sinede dizilidir, Yufka yürek ezilidir, Anne ağlar ben yanarım. *** Düşüp gurbet mahpesine, Selam yazmış körpesine, Varmaz ise adresine, Mektup ağlar ben yanarım. *** Anne verir sevgi emek, Kör kurşuna gider bebek, Dayanır mı buna yürek, Mezar ağlar ben yanarım. *** Güneş doğup el etmezse, Ağacında kuş ötmezse, Çocuk ona el etmezse, Orman ağlar ben yanarım. *** Bozkırında çalı üşür, Gecesinde yıldız üşür, Zirvesinde karlar üşür, Vatan ağlar ben yanarım. *** Alnımıza yazılmış dert, Her şey Hak’tan gönül sabret, Güzel günler görür elbet, Yiğit ağlar ben yanarım. (Recep ŞEN) |