Nebbaş
Ilık bir sonbahar ’merhaba’ dedi,
Yine yol göründü kelimelere.. Gün telaş içinde, zaman inledi, Anılar saldırdı son dizelere. Bir akşam üstüydü, yalnızdı sokak, Kurşunlandı yürek,sızdı muttasıl. Yırttı yıldızları sesleri: şak, şak! Tükendi otuz beş senelik fasıl.. İbtizar meylinde bir geceydi o Sönmeyen sigaram şahittir buna, Bilemedim gülüm kimdi, neydi o? Körkütük yapıştı varlığı cana. Ondan arta kalan bir yangın yeri, Deryalara bansam kora kâr etmez. O yıldız gönlüme aktıktan beri, Varlığın boyutu sığmama yetmez. Ölüm pusu kurmuş günde, kuşlukta Ruhumu yalayıp yalayıp kaçar. Öksüz dolaşıyor sesim boşlukta Bilmem hangi bağın gülüyle açar. Osman Velioğlu |