GÜN BATIMINDA AŞKher gün batımında sen gelirsin aklıma güneş sevdiğine kavuşmak ister gibi girer gri bulutlar arasına bir hüzün çöker üzerime beynimin uyuştuğu yüreğimin sıkıştığı andır sen ağladığımı görmeyesin diye kaparım gözlerimi kirpiklerimle istemez perde yüzümü çeviririm rüzgarın estiği yöne gidişini kabullenmez yüreğim bir türlü etmem sitem sana alıştım gidişine ardından beddua etmez bu dilim ağlıyorsam sorma bana nedenini gözyaşlarım dile gelse suçlu kim bilmeyecek bir nehir gibi sessizce akıp gidecek kavuşacak bir gün ummana ama ben senin umurunda mıyım sanki bilmeyeceksin geceler boyu sen diye ağladığımı sönecek sigaramın ateşi gözyaşlarımdan ellerimi açıp da yalvarırım Allahıma al bu canımı derim her duamda ya da kavuştur beni cananıma dilerim kabul olur benim de dualarım susmayı tercih ettin giderken iki kelimeyi bile esirgedin benden sen zaten beni hiç sevmedin ki kırmamak üzmemek adına sever göründün sana kızmamı bekleme benden hele kırgın hiç değilim ekmem aşkımızın üzerine nefret tohumlarını sen yıkılışı mı görme diye değişirim yolumu oysa gittiğim her yol sana çıkıyordu gözlerimden akan yaşların sebebini anlamadın mı hala karşıma çıkan her dikenli yol söyle aşkımızın adı mı olmalıydı ne zaman iki kelime etmeye kalksam çağrıştırır ben de son veda konuşmanı sen hiç yalnızlık nedir bilir misin titrek mum ışığı gibidir çaresizlik sigaranın közünde ısıttın mı ellerini hiç hani dilsiz insanlar vardır ya kendilerini ne kadar da zor ifade ederler işte ben de öyleyim şimdi bak karşında iki büklüm acz içindeyim .... Refik 24.10.2014 İstanbul |
Kutlarım.
Selamlar...