KİME NE?
Kadehimi kaldırırken sensizliğe
Acının doruğuna ulaşmış her hece Sözcükler kederle buluşmuş müzikte Aşkın bestekarı olmuşum, kime ne! Ararken boşlukta seni gözlerim Ayrılıkla pençeleşir vuslata hasret yüreğim Umutsuzca umuda açılırken ellerim İmkansızı bekler olmuşum, kime ne! Aşklar yerini bırakmış mateme Sonu ölümdür bu gidişin, yoktur çare Gözyaşımı içer sensiz geçen her gece Kan ağlar olmuşum, kime ne! Bırakıp gitmek kolay gelirken sana, Aşkın şehidi gibi dimdik durdum ayakta Feryada boğulurken kalbim ufukta Bir ben ölmüşüm bende, kime ne! Kimine göre Mecnun, kimine göre Ferhat olmuşum Kimine göre korkak, kimine göre avare olmuşum Oysa ben bir cananda can olmuşum O canda yok olmuşum, kime ne! Topraktan gelip toprağa dönerken İyi bir hayalim vardı yoktu, kime ne! Aşkım yaşıyor yaşamıyor, kime ne! Ömrüm kısaydı, uzundu bana ne Seni sevmişim sevmemişim sana ne O değil de her yerde sen varsın Ayrılığı ruhsatı olan, ölümde bile.... |