Mira-V- (Söz Sevgiye Gelince)Ah keşke imkân olsaydı Mira ah keşke Zaman mekân hiç düşünmez Sırf sen üzülmeyesin diye Tüm derdini doldurmaz mıydım ceplerime Ah Mira, Mira! Aldırma sen benim delişmen hallerime Konu sen olunca Akan sular donuyor gözlerimde O an bir dokunabilsem diyorum ah Bir dokunabilsem o eşsiz yüreğine Ama nerde... Sen gökyüzünde, ben yerde. Ah Mira! Bir diyeceğim var demiştim ya en son sana Ve ardından uzun uzun susmuştum Sorarsın sanmıştım ya... Ne sen sordun, ne ben konuştum Ben değiştim artık Mira, çok değiştim Görsen şaşıp kalırsın o derece uslandım Zamanı varmış demek her şeyin bir zamanı Fazlaca geç kalsam da idrake Neyleyim o gün bugünmüş Mira Sözcükleri adam etme çabası boşuna Bırak şimdi Varsın bütün kelimeler kalsın ortada Tut yüreğimden Mira Hadi tut ve onu sıcacık yüreğinde avut Hem bam telim çoktan unuttu beni Bekleme ne zaman tazelenir diye Her şeyden geçtim Mira Yüzüm hüzne de bulaştı, sevince de Varlığını da gördüm yokluğunu da Dağlar kadar fark varmış arada Ve hakkım yok biliyorum Mira Ne dön demeye Ne yeniden beni sev demeye Sonun tekrarı olmazmış Mira olmazmış Bunu sen öğrettin bana Bak! İlk defa söylüyorum, fakat sen yadırgama Ben, benim işte İçim sevgi yumağı dışım delice Aç gözlüyüm Mira aç Dünyaları verseler Bilirsin, yine de doymam ilgiye Hülâsa Nankörlük diz boyu, söz sevgiye gelince…. NÜS |