Kırılan ümitlerim
Düşlerin eşiğinde yaşıyor
Halimin fakirliği fevkalade
Boynumu bükerek, hesapla yüzleştiriyor
Ruhuma beklediğim esinti kar etmiyor,
Dilim susuyor, kalbim hüznü yaşıyor
Ne kadar bekleyen çilem var ise
Nöbette ruhumla bedelleşiyor,
Sürur yine de gelmiyor


Yöneliyorum
Sessizliğin derinliğindeki sese
Vicdanım haşyetin titretmesiyle
Nefesimi kesede gözlerim durmuyor
Boşalan yaşlar sanki ıstırabımı
Ummana boşaltıyor, içim biran rahatlıyor
Zihnim duruluyor,
Sine-i sesim halimi burkuyor,
Beklenen aşkı hasret ses vermiyor

Gözlerim
Uzakların özlemiyle durmuyor
Melalim içime akarak sancılarımı katlıyor,
Hazan halimi yansıtıyor
Sessiz çığlığım ufkun
Müsamahasından hamiyet diliyor,
Hüzün sökün ediyor
Çiseleyen yağmur umuduma neler söylüyor,
Sular durularak huzur kalbime giriyor

Ne kadar
Müptela olsam da hesap var
Hasretin bağrında mütemadiyen
Sancılar yaşasam da hakkaniyet ar
Çıkmaz sokaklar,
Kuytu köşeler, sönmüş yürekler
Ancak umutla şevke ererler
Sessizliğin mukadderatında ölümle
Yüzleşip atisi için rahmeti hep beklerler

Gönül için
Neler söylense aşka duçardır
Yaşamak bunun için
İnsaniyet bakımından sanattır
Nefesin vecdi vardır
Sabır çilenin yoldaşı,
Sevda harın arkadaşı,
Aşkın sağanağında işaret taşıdır
Niyetin halisliği, gayretin ihsanla ahengi,
İhlâsın beklenen fedayı edebi aşk içindir

Mustafa Cilasun