Ey Cana
ey cana...
gülistanında meşk-i-mecnun bu can aşk-ı harına dermansız düştü vuslat ile cezbi ziyan olup gönül otağını tarumar etti cennet-i kevser dolu badeyi neylesin ey cana... sûkut-u ziyanımda der-beder güller bu celil aşuk gam-ı daim leyl-i ayazda seheri bekler canu feryad-u figân eder o şems-i garib bülbülü neylesin ey cana... gönül sûkut ile aşk-ı niyaz eder busende misk-i amber-i sahn leb-i deryanda ab-ı hayat aşk-ı kudsiye garg eder aşka varmayan seyr-i seferi neylesin |