G/AZAP







günün kasveti üzerimde
poyraz dağıtır sanmıştım
bu suskunluğu bakışlarımdan
olmadı
olmayacak anladım


karşımda
günahı boyunca uzanan
bir deniz
devrilen koca çamlar
sanrısal mevzular
tanrısal ilahlarla
karşılıklı suçlamalar


masumiyetin bittiği an’ dır
dibe çöküşün başlangıcı
sabrın mendirekten aşıyor
insan boyunu geçiyor oluşu



çığırtkan kuşların
ifadesiz bakış şekli
yeterli gelir mi
mutluluğun resmini çizmeye
anlatmaya çalışıyorum o’na
dilimin döndüğü
aklımın erdiğince



sessiz bir gemi gibi
tam yol alıyorum boşlukta
gece imza atıyor
çıldırasıya sessizlik ortamında
yorgun bir yalnızlığa


durdurmak istiyorum zamanı
avuçlarıma aldığım akrebin kıskacında
döndürebilsem hayatı
şöyle yakasından kavrayıp
tam ilk başa
her şey daha bir güzel olacak
imkansızlığa zar atınca



hatanın neresinden dönersen
yanına "kâr" derler
kâr da istemiyorum zarar da
onca pişmanlıktan sonra



yakın ışıkları
örtün pencereleri
üşüyor ellerim
çekin gözlerimden milleri
yine nemlendi
yastığımın çukuruna batıyor kirpiklerim
anlaşılan fırtına öncesi
küllerinden doğuyor
yine alabora oluyor yüreğim...










[sevgi batbay özçelik]



Mutluyum... Bu değerli sitede yazdığım için.
Mutluyum... Kelimeleri dile getirip, sizlerle paylaştığım için...
Mutluyum... Duygularıma gem vurmadan içimden geldiği gibi yazdığım için...
Tüm şiir dostlarına kucak dolusu sevgi ve teşekkürlerlerimle.