YELKENLİ KORULUĞU
Kalbin kıyılarında ıssız bir yelkenli koruluğu
İsterdim meltemli günlerimde yârin hülyasıyla Aşkın yelkenleriyle açılmak kalbin enginlerine Şafağın gökkuşağı uçurtmalarıyla kucaklaşarak Sen hep beni meltemli gülüşümle tanırsın Rüyanın doruğundan denizi seyrediyorum Gecenin kıyısında lavanta kokulu rüyalar Sürgün günlerimin aşkları hatıra defterimde Hep böyle gökkuşağı renkli aşklarımla beklerim Aşkın semaverinde hasret mevsimi tütüyor Üşüyen zamanlar geçiyor gurbetin trenlerinde Gözkapaklarım yorgun rüyalarda Hayallerin sarmış kalbimin dört bir yanını Gördüğüm her rüyada gözlerin duruyor Leylak mevsiminde içtim meltemlerle Lavanta kokulu gökkuşağı meyhanesinde Yorgun rüzgârlar uğuldayarak ağlaşıyordu Akasya gerdanlığının dallarında altın pırıltılar Dinliyorum zamanın efsanelerini kalbimden Tanyerlerinin alevleri yanıyor geceden Meltemli meyhanede gecenin unutulan şarkısı Zaman çocuksu sessizliğiyle uyuyordu Kalbin ıslıkları gecenin doruklarını kuşatıyor Ayın renkli gülüşleri dağların kucağında Rüyanın kanserine beyhude gülüşler akıyordu Zaman ağlarını topluyordu kaderin denizinde Kalbimden düşmüyor sürgünlük gülüşlerim Sürgündeki rüyaların kokusunu özlemiştim Uçurtma mevsiminde eserken meltemler Çamlığın tepesinden bulut kervanları geçiyor Koruluğun heybesinde meltemli gülüşler Hasretin lavanta kokulu akşam bahçelerinde |
Anlam ve anlatım mükemmeldi üstat severek okudum
Yüreğine sağlık
Kalemin daim olsun
_________________________________________Saygılar selamlar