SÜRÜNEREK YAŞAMAK
Uydun el sözüne baktın da geçtin .
Sen benim dünyamı yıktın da geçtin. Sürünerek yaşamayı, sen kendin seçtin. En sonunda bıktım, canımdan bezdim. Söyle canım senin ruhun duydu mu ? Işık tutacaktın gecemin karanlığına , aydınlatacaktın. Ektiğim umutları güneşinle yeşertecektin. Sen benim doğmayan güneşim, Bitmeyen kışım, bitmeyen ayazım. Sürünerek yaşayıp, dilek tutmak muratsa , Söyle canım ne söylesen layıktır senin şanına . Efkarı kağıda dökeyim dedim . Efkarı kağıda dökeyim dedim. |