küfenin içindeki yıldızlar
Zaman durmaksızın katar kendini,
Haline harabım der bazıları, Yüklersin küfenin içine zamanı Tenini kaybedinceye kadar Önceleri yıldızlar çok kalabalıktır. Hep kendin göreceksin dünyayı Sükûnetli gidişler olacak, kimi zaman Görkemli vedalar. Sen belki de dilek tutacaksın. Sevdalara yoracaksın kendini. Mutlu dumanın içinde kalacaksın. İşte o halinle Günahlarını görmez olursun. Sırtımdaki küfe de ağırlaştı Kalburum göze kötü seyir ediyor. Artık damarlarımı daha iyi görüyorum. Ve günahlarımı… Biraz daha eğileceksin. İlk yıldızlar nerede? Diye soracaksın. Belki de yıldız kaymayacak ama Bedenin toprağa sude edecek, Sırtındaki küfeyle tanrıya hesap vereceksin. |