yaşayana dek
YAŞAYANA DEK…
Hüzünlü şiir dizelerinde kaybolur, Notalarda dram yakalar ağlardık. Aç kalana, yoksula ağıtlar yakar, Gelen derdi dert sanır dermansız yapardık. Toprağa gömülmek törenle, Tabuta girmek ölümle olur, Ecel bize gelmez sanırdık, Yaşayana dek… Şehirler ağlamaz, binalar yıkılmaz, Yuvalar dağılmaz, İnsanlar kaybolmaz sanırdık. Acılar sarılır, Dostlar her şeyi paylaşır, Gidenin ardından kalanlar yaşar sanırdık. Yürek nasıl kanar insanın ciğeri nasıl yanar, Enkaz nasıl kalkar, İnsanlar acıyla nasıl yaşar, Nasıl sürer yıllarca isyanlar, Bilmezdik, yaşayana dek… Minicik yürekler bir gün büyüyecek, Gelinlik giyecek. Annelere kefenini kızları giydirecek, Tabutları mezarlara oğullar indirecek sanırdık. 17 ağustosu yaşayana dek… Aylin yüksel |