Siyah beyaz anılarım...
Çok özledim.
Ailece yediğimiz yemeklerin lezzetini Kış geceleri sobada kestane pişirmeyi Ve mısır patlatmayı Fıkralar anlatıp, gözlerimizden yaşlar gelene kadar gülmeyi Sokağa çıktığımda,bacalardan çıkan duman kokusunu Korkuyla ağlayarak uyandığımda, annemin bana sarılmasını Kardeşimle evcilik oynamayı. Anneannemin anlattığı masalları... Çok özledim, Ailemle yaşadığım bayramları Mendil içinde aldığım harçlıkları Sabahları coşkulu kahvaltıları Geleceğe dair umutlarımı Büyüdüğümü hayal edip Hep on sekiz yaşında olma isteğimi Yüreğimin henüz acıyla tanışmadığı O masum yıllarımı... Yirmili yaşlarımda Hayatın bana sunduğu güzellikler Hiç bitmeyecek sanıyordum Şimdi çok uzaklarda kaldı Keşke, büyümeyi bu kadar çok istemeseydim Keşke, hayallerimi umutlarımı çalmalarına İzin vermeseydim Keşke,çocuk yüreğim gibi masum kalabilseydi herşey... Sararmış fotoğraflarda kalan siyah beyaz anılarım... Meltem Yıldız 16.10.2014 |