YANMA SEN DE BENİM GİBİdilin kemiği yoktur bilirsin düşünmeden söyler her şeyi kustun içinde biriktirdiklerini daha düne kadar etle tırnak gibiydik bir anda sildin yüreğinden beni ne kadar da rahattı elveda deyişin güvenme güzelliğine gün gelir aynaya baktığında tanıyamazsın kendini bir sivilce yeter bitirmeye güzelliğini söyle ne hakkın vardı senin küçük görüp de ezmeye burnun kaf dağında kibir sarmış her yanını küçük dağları sen mi yarattın sanıyorsun bir gün sen de karşılaşacaksın gerçeklerle yüreğin tutulacak hıçkırık nöbetlerine geri dönüşüm olmayacak sana çoktan kaybolmuş olacağım zaman tünelinde gözleri felfecir okuyan sen başın önünde arayacaksın ayak izlerimi ama göz ardı ettiğin bir şey var sen gittiğinde öyle sert rüzgarlar esti ki ikimize ait ne varsa sildi süpürdü bir toz bulutu halinde savruldu gitti yağan yağmurlarda temizledi herşeyi öğün artık eserinle oyna polyannacılık başını ellerinin arasına al bir düşün ben nerde yanlış yaptım diye artık bin dereden kırk su getirsen de bedenini sarmış günahlarından arınamazsın hadi şimdi çekil köşene al eline otuz üçlük tesipihini ya sabır diyerek çek insafa gelir belki katılaşmış yüreğin yakmaz bir daha benim gibi kimseyi |
Güzel eserinizi ve sizi tebrik ediyorum. Saygılarımla.