Adam SandımBoyu posu aklı fikri yerinde, Adam sandım meğer, adam değilmiş. Yürümesi konuşması yerinde, Adam sandım meğer adam değilmiş. Konuşurken öyele güzel laf satar, Bol keseden yağa, bala batırır. İş düşünce fark etmeden bitirir. Adam sandım meğer adam değilmiş. Kedi gibi pisi, pisi oturur. Keser sağı solu fırsat getirir. Fırsatı düşünce hemen bitirir Adam sandım meğer adam değilmiş. Haram sayar sağa sola bakmayı, Yanlış sayar dostu dosta satmayı, Gel görkü hep kendi yapar bunları. Adam sandım meğer adam değilmiş. Kerameti kendisinde görür hep, Marifeti kendisinde bulur hep, Sinsi,sinsi marifeti! marifet, Adam sandım meğer adam değilmiş. İmamoğlu saydı çok az huyunu. Sayamadım çevirdiği oyunu Düşmanına gösterde çek boyunu, Adam sandım meğer adam değilmiş |
Gözlerini defterime çizerdim
Kirpiklerin kahrederdi bana
Dudakların kendiliğinde konmak isterdi
Konuverirdi dudaklarıma.
O günler, bugün dün oldu
Bugün o günün yarını
Yazık… Defterimde çizgiler soldu
Ezik, geçmişten kalan anı…
Şarkı oldu dudaklarıma kondu
--- 28.06.1966 - Lülebrgaz
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul