NEFESSİZİMGelişin vardı senin, Uzaktan baka kaldığım, Yüreğimin göğüs kafesimde sıkıştığını hissederdim. Ellerin elime dokunduğunda, İçimde çiçek açardı dağlar taşlar. Sen bilmezdin, Üşürdüm ben titrerdim. Küçük bir kuş olup, Kucağına sığınmak isterdim. Isınmak isterdim kollarının arasında. Sen sevdasına yandığım, Sen avuç içlerine doyamadığım. Bir deniz kenarında gezinmek gibiydi, Gözlerinde gezinmek. Yada susuzluğumu gidermek için, Çeşmeye koşar gibiydi sana koşmak. Yeşil eriğim. Şimdi öyle özledim ki, Hangi şiire kalem vursam, Hangi şarkının sesinde olsam, Çıkıp ta yüreğimin orta yerinden vuruyorsun. O kadar özledim ki, Bazen kelimeler kifayetsiz kalıyor, Yutkunup duruyorum. Ah nefesim: Sen aldığım nefes gibisin, Ne zamanki yoksun, Bilki: Nefessizim.........Ş.CyILMAZ......07.10.2014 |
Güneşe eremem sana ereyim
Gel bana gel bana ermeden önce,
Rüzğarı göremem seni göreyim
Gel bana gel bana görmeden önce.
Uzaklarda olun lakin sezerim
Ararım bulamam artık bezerim
Leyla’ysan Mecnun’ca çölde gezerim
Gel bana gel bana gezmeden önce.
Yaşamayı senle birlik dilerim
Ağlar isen gözün yaşı silerim
Şirin’sen Ferhat’ca dağlar delerim
Gel bana gel bana delmeden önce.
Güller olsan arı olur konarım
Gül solarsa ben de gülle solarım
Arzu’ysan Kamber’ce dizde donarım
Gel bana gel bana donmadan önce.
Her gördüğüm mahcemalin sanırım
Hiç durmadan daim seni ararım
Aslı’ysan Keremce aşkla yanarım
Gel bana gel bana yanmadan önce.
İSMAİLOĞLU’yum aşık olurum
Yolların sonunu güzel görürüm
Maşuksan aşıkca iste ölürüm
Gel bana gel bana ölmeden önce.
---- 10.10.2009 - İstanbul
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul
Şiirinizi çok beğendim. Gönlünüze sağlık. Selamlar...