YURDUM İNSANI


Merzifon’da şehrin merkezinde ki,parkta oturmuş dinlenen daha doğrusu evden ayrı vakit öldüren,akşamın olmasını bekleyen bir gurup vatandaşla biraz hasbihal edeyim dedim.Selam verdim oturdum.bir saata yakın konuştuk.Herkes bir şeylerden dertlendi,yakındı isyan değilde, dergın ve küskün oldukları her hallerinden belli oluyordu. Eve geldiğimde yukardaki dizeleri yazmak geldi içimden 28.03.2012 MERZİFON.

Hamdi ÖZDEMİR
Emekli Astsubay

YURDUM İNSANI


Bir gurup ihtiyar,parkta oturmuş,
Dertleri var birbirine benzemez.,
Bütün dertlerini dile getirmiş,
Dertleri var birbirine benzemez.

Sordum sual ettim,haliniz nice,
Gündüzler mi kısa,uzun mu gece.
Yüzünde nuru var,yüreği yüce,
Dertleri var birbirine benzemez.

Çektiği çileler yüzünden belli,
Yüreği yaralı, sözünden belli.
Tükenmiş umudu,gözünden belli
Dertleri var birbirine benzemez.

Hala aklı,fikri köyünde kalmış,
Seneler ömründen çok şeyler almış.
Hayatına küsmüş kendini salmış,
Dertleri var bir birine benzemez.

Dünyasına küsmüş,kaderle dargın
Kafası karışık, bedeni yorgun.
Hayatı boyunca yemişler vurgun,
Dertleri var birbirine benzemez.

ÖZDEMİR’İM dertsiz insan olur mu?
Dert ortağı,gam,gasevet alır mı?
Çeke çeke dizde derman kalır mı?
Dertleri var birbirine benzemez

Hamdi ÖZDEMİR
Emekli Astsubay