Kardelenler açmadı daha, mevsim yazın başı,
Sakın el sallama umudumu alıp gidiyorsun,
Denizler dalgalanmadı daha,
Boğulurken sensizliğin içinde mavileri giyip.
Gidiyorsun,
Zaman gittikçe daralıyor!
Arkandan ağlarken gidiyorsun
Bir çocuk gibi hasretinle yanıyor ken!
Gözlerini kaçırma dualarla gidiyorsun,
Güneş yüzünü dönmedi daha, ay küsmüş görüyorsun
Seni anlattığım yıldızları söndürüp gidiyorsun
Gece ayazı vurmadı hala, yokluğunla üşütüyor ken,
Gidiyorsun,
Bir köşede sensiz sakin ölürken!
Sen şarkılar şiirler söyleyerek gidiyorsun
Ağaçlar yeşile doymadı daha, meyveler olmamış
Yapraklar sararıp solmadı daha
Nisan yağmurları yağmadı hala, sel
olmuş akıyorsun
Şimşekler çakarken gözlerimde bulut olmuş gidiyorsun
Gidiyorsun,
Solmuş yüzümde hatıra bırakmadan!
Kaşlarını çatıp elveda demeden gidiyorsuN
Güneş sabahı aydınlatmadan gidiyorsun
Kurşun namludan çıkmadı daha, hasret olmuş vuruyorsun
Bir kuş misali cansız bedenim ellerindeyken gidiyorsun
Ölüm peşimi bırakmadı hala, canımdan can alıyorsun
Ölürürken seni içimde seviyorum demeden gidiyorsun…



MURAT KAYA