Gökküşağı hüznüne bayram giyinir.
Bayram Çocukken hüznün uzaktı
Hayat baktığın yerde gölgesini çizer Acı özleme Sürer kendini Hasret şekere bular eskilerini Gökkuşağı sevi urasını giymiş Bekler de bekler Ten Özler sesini eskilerin Dudaklar çeker damarlarına anıları Büyümek korkuları estiri dimağına Ve Sıkıca tutarken avuçlarında Günlerini Güneş’in geceye kavuşması gibi Umut ne mavi olur ne kırmızı Seneler Gökkuşağı giyinir Aç bekler de bekler gidenleri |