BAZENbazen ten kurşun yarası bazen bıçak çiziği bazen gözyaşı dökmeden bazen öyle olur ki insan sesi çıkmaz... bazen kendine duyurmak istemezsin sesini bazen cümleleri çalarsın dilinden bazen anana,babana,çocuğuna bazen sevdiğine bazen öyle olur ki insan dilin tutulur... bazen en son söyleyeceğini ilk cümlende söylersin bazen öyle bir canın yanarki bazen söz biter kaçar bir yerlere bazen sende sözler gibi gizlenirsin bazen anlaşılır olmayı beklersin inatla bazen öyle olur ki insan kendini çırılçıplak insanlar arasında yakalarsın... bazen sen hayatı değil,hayat seni yaşar bazen kaybolur,bazen kendini yakalar, bazen kendine bile yetişemezsin bazen haykırmak ve yok olmak için susarsın bazen en inandırıcı yalancı bazen en dorukta yalancıyı yakalarsın bazen öyle olur ki nsan göz görür ama görmezden gelirsin... bazen cümleler hiç bitmez bazen boğazın düğüm düğüm olurda,konuşamazsın bazen ertelersin kendini anlatmayı bazen mutlu olmak için,mutlu etmeyi seçersin bazen basit bir cümleyi söyleyemezsin bazen gözyaşların bir omuza akmaya korkar bazen öyle olur ki insan içinde hiç büyümeyen çocuğu saklar,göstermeyi beceremezsin... bazen,bazenleri öyle bir saklarsın ki bazenler seni boğsada bazen öyle bir olur ki insan bir sıgara yakarsın,küllerini seyrederken bulursun kendini... duman içine izmarit’i çöpe kokusu odana gizlenir dudağın sararır bazen öyle bir olur ki insan,yarası yüreğine izleyicisi sen olurken,kendini seyrederken bulursun... bazen öyle çok çoğalır bazen öylesine aciz eksilirsin bazen öyle olur ki insan,ölmek yerine öldürürsün güzellikleri bazende şiir’i uzatırsın dize dize sıkılırsın,sıkarsın dinleyicileri bazen ne yapman gerektiğini bilirken bazen öyle olur ki insan anlaşılır olmaktan kaçarsın... ayşe yayman 5.02.2008 |