Azınlık Sevda
babası olanlara...
İsyanı, nasıl esaretin en leziz tadıysa Hayatın en kavranılan yerinden tutup Var ediyorsa göğün katlarında Muhtaçlığını fark ediyorken daha bir En ağır adımlarıyla yürürken Kırıp geçebiliyorsa sevmelerini İncinen gözbebeğini öperken gözleri Sırrına erişip güdebiliyorsa sesini İşte o tüm gövdeni yasladığın Ve ruhunun serpintilerini uçurduğun En emin göğüyse sabahının Ve dertlerine bakmaksınız güçlü eliyle Saçlarını sıvazlarken okuyorsa aklını Yakın bir kapının arkasında duruyorken bile Sızılı bir özlemin kalbi yapıyorsa seni Üşenmeden her kahrına ülgen olup Gülümsetebiliyorsa hatıraları Mesela uzak ihtimalli bir sevincin Şarkısını mırıldanırken Yada uzun bir yolculuğun Koyulaşan umudunu taşıtırken Çat kapı dalıp odana Bir kahvaltının gerçeğine davet ediyorsa Göğün narası gibi evin çatısına çarpıp Dolu dolu kucaklıyorsa her şeyini En emin sevmeni koyup kalp terazine Onu sevmenle tartıyorsan hala Ve hala bırakıp gitmeyi göze alamadan Nefes nefese teslim olup bir aşka Onun kanatları altına sığınıyorsan Bir baban vardır gülüm Elma gibi kızaran yanaklarınla utanıp kimi zaman Ya da öfkeyle korlaşıp ateşler saçan gözlerine bakan Cıvıl cıvıl sevinçlerini haykırırken zaman zaman Ve ürküp bir örümcekten cırlayarak zıplarken Nasıl varsa o yanında Kalbinin en derin yerinde de vardır gülüm İşte o sevmenin adı sanı “babandır” gülüm |