Seni Sensiz Yaşamak
Bir mavi gökyüzü ve parlayan bir kaç yıldız...
Gözlerini görüyordum; parlıyordu ama bana uzaktı. Benden kalma güzelliğin ile tenin kapalıydı... Yağdı yağacak gibi bakma bana öyle, içimi karartma. Masumca esen rüzgarın yerden kaldırdığı gazelleri tutmaya çalışıyorum, tıpkı saçların gibi; kayıp gidiyor ellerimden. Etrafı ıslak çimen kokusu sarıyor ve bu mevsim, seni anlattıkça beni yoruyor... Akşam oluyor yalnızlaşıyorum, şehir de benimle beraber sadeleşiyor... Karanlıklara sarılıyorum. Olmaz bir saatte, bir klarnetin nefesinde seni yaşıyorum... Hicaz eserlerine boğuluyorum... Bir tek eksiğim içki; o da ben de yok, sen gibi... (sigara neyime yetmiyor sevgili!...) Erol Almak |
sigara neyine yetmiyor be şair..?
içki dediğin ise varlığı değil mi yarin..?
bütünüyle güzeldi-n / eyvallah olsun.