ÖLMEK VARDI SENİNLE
Senle uyanmak vardı her güneş doğuşunda
Aynı dilim ekmeği bölmek vardı seninle Sırılsıklam ıslanmak her yağmur yağışında Mutluluğu tanıyıp bilmek vardı seninle İçimi ısıtırken saçlarının kokusu Hicranlarımı sarsa şefkatinin dokusu Ne keder olsa ne de ayrılığın korkusu Her dem neşe sevinçle gülmek vardı seninle. Yılların özlemini gözlerinde gidermek Güllerce gülüşünden tebessümleri dermek Bir vuslatın koynunda senle murada ermek Hasret denen yazgıyı silmek vardı seninle. Birlikte gezebilmek dünyanın her yanını Bir nebze kaybetmeden aşkın heyecanını Dolu dizgin yaşamak zamanın her ânını Uzun uzun göz göze gelmek vardı seninle. Alnımdaki terleri mendilinle silerken Mahşerde görüşmeyi niyaz edip dilerken Cennete girer gibi bir huzurla gülerken Yürümek sonsuzluğa,ölmek vardı seninle. Hasan Hüseyin Yılmaz |