Hayat zordu insanlar bir kere daha yormuştu
Biraz dertleştik çok doluydu
Gözlerinden yaşlar yağmur gibi boşalıyordu
Omzuna dokundum ağlama dedim sustu
Senin gözlerin yeter dedim güldü

Dost bildikleri sırrını verdikleri canını çok yakmıştı
Kime güveneceğini bilememiş tek başına kalmıştı
Canım dedikleri üç kuruşa kişiliklerini satmıştı
Gözleri yine dolmuştu tekrar ağlayacaktı
Senin gözlerin yeter dedim güldü

Ankara sıkıyormuş gitmek istiyordu uzaklara
Sıkıldım artık ne oluyor dedi bu insanlara
Sevgiler bile para üzerine kururmuş ne kadar sevgi o kadar para
Şoktaydı kararsızdı çaresizdi isyan ediyordu yaşananlara
Senin gözlerin yeter dedim güldü

Gençti güzeldi gözleri ise masmaviydi
Gülmek ona yakışıyordu ama bir türlü gülememişti
Karşısına hep kaypaklar çıkmış iyisi denk gelmemişti
Sevmek sevilmek hakkıydı etrafı sahtekarlarla çevriliydi
Senin gözlerin yeter dedim güldü