Geçmiş ola!
Usulca değerdi ayağıma deniz.
Eserdi rüzgar saçlarıma.. Dalar giderdim gemilere, inceden usulca.. Huzur veriyordu giden gemi, Yada izlemesi.. Stressiz bir gün geçirmesi o gün elimdeydi. Bir masal anlatıyordu sanki güneş, tenime.. Bense dinlenen öğrencisi.. Gece olurdu ay alırdı yerini. Hala seyre dalıktım, bu kez şehrin.. Işıkları ahenkliydi, İnsanlarıysa tertipli ve düzenli. Rüzgar artık üşütüyordu beni. Ardından bir hapşuruk.. Geçmiş ola! |