gel de
Uyuklamak bile vakit kaybı iken sana gelen yolda
Düşünmekten alıkoyar uyku beni Alıkoyar düşünmekten seni Korkarım Uyuyamam Beni sana kavuşturan yollar kısalır uyursam Ve ulaştığımda sana Ayrılık vakti gelmiş demektir o an. Ben seni düşünürüm yollar uzar Yollar hep uzasın Ben hep seni düşüneyim İçimdeki ’sen’ hiç eksilmesin Hiç bitmesin sana kavuşma ümidim. Ben hep senin yoluna düşeyim, Sen hep beni bekle Hep “gel” de bana Hoş geldin deme Dedim ya, korkarım İstemem Deme güle güle. Biliyorum her geliş bir gidişe gebe Sen hep bana “gel” de Ve ben düşeyim yollara Beni sana getiremeyecek olan yollara Umutla… |