Akşam Oldu...Akşam Oldu... Salondayım Balkon kapım açık hafif bir rüzgar esiyor üşümüyorum ürperiyorum belli belirsiz kuş sesleri ne karışıyor çocukların sesleri etraftaki evlere çarpıp yankılanırken ayrı bir huzur içindeyim yalnızım yine akşam yine karanlık sarı masam saten beyaz perdem iki halım var aslında iki koltuğum karşımda birde çekyatım açıp izlemediğim televizyonum sağımda yalnızım rüzgar yalarken kapımı ayaklarımda hissediyorum ürpertiler devriye atarken kollarımda dalıp gitmelerim artıyor defalarca deniyorum bir türlü olmuyor kaşımı kaldıramıyorum yalnızım ezan da okundu akşam oldu rüzgar ağaç dallarıyla oynuyor çocuklar evlerine çekildi kuşlar yuvalarına ben salondayım hala........... Ufuk Çizgisi ( Okuyan Tek Yürek ) Lüleburgaz/28/09/2014 |