Alazlar da bıraktın şimdi unut diyorsun
Unutmak kolay olsa seni unutmaz mıydım?
Bir başka sevgiliye gönlünü ver diyorsun
Aşkı avunmak saysam kanıp avutmaz mıydım?

Adını sayıklayıp her akşam gün batımı
Gecelerin koynuna hapsedip hayatımı
Şafaklara sürerek kara yağız atımı
Güneşle sırdaş olup uğruna batmaz mıydım?

Karanlıkta korkudan titreyen çocuk gibi
Korkusundan türküler söyleyen çocuk gibi
Aydınlığı umutla bekleyen çocuk gibi
Umuda yolculuğa sevgini katmaz mıydım?

Durmadan tazelenen sevdamı hiçe sayıp
Rüyalarda gerçekken sabah olunca kayıp
Bu vefasız sevdadan ben de el gibi cayıp
İki gözün üstünde kaşımı çatmaz mıydım?

Ruh bedenden gitmiyor serden geçti canımsa
Ne kadar mesuttuk biz o günleri anımsa
Şu damarlardan akan eğer benim kanımsa
Gün gelip geri dönsen dünyayı satmaz mıydım?

Kalemim küskün bana artık yeter sus diyor
Acıdan öleceksin şu zehrini kus diyor
Hüzünler geri kalsın mutluluğu yaz diyor
Kapımı çalan olsa vuslatı yazmaz mıydım?

İnleyen imgelerim hayallere dalarken
Eskiyen o nameler şarkımızı çalarken
Göz yaşlarım tenimi yağmur gibi sularken
Son defa sarıl desen sarılıp yatmaz mıydım?

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN