Yeminim
Soğuk ve ürkütücüydü sensizlik..
Lodosların buluşması gibi.. Sıcakti yüreğim .. Ateşin mumu eritmesi misali.. Usulca adımladığım düşlerim vardı yürek odalarımda.. Boşluklara dalıp gittiğim.. Sensizliğin yuttuğu.. Yokluğunun kuruttuğu hayallerim.. Ama yine de .. Soluğumda sanki kuşların kanat çırpınışları var. Yüzümde sensizliğin kıvraklığının izleri olsada .. Elverişsiz bir zamanda yeşermeye zorlanan Ama can vermeye ve çoğaltmaya çalıştığım umutlar.. Ve O kadar masumdu ki her biri.. Ufak tefek sevdamızın kırıntıları sadece.. Pencere kenarlarına sığınıyor gözlerim.. Efsunlu harfler eksik kalıyor.. Sen yurtlar ediniyorsun yüreğimin en ücra köşelerinde.. Izleri düşüyor parmak uçlarımdan kalemime.. Kalemimden açılan yepyeni bembeyaz sayfalara.. Göç ediyor kara bulutlar tüm gökyüzümden .. Kangrenli aşk hikayeleri de Son buluyor.. Ve Şimdi.. Elvedası olmayan gözlerin esir alıyor yüreğimi.. Aşk ’a olan tövbelerimi hiçe sayıp.. Tüm yeminlerimi .. Teker teker bozuyorum.. |