İki bin beşte doğunca
Tarihini attım senin
Adın ’Tuana’ konunca
Destanını yazdım senin

Sen benim gülümden gülsün
Papatyamsın, sümbülümsün
Kanaryamsın, bülbülümsün
Kalbimdedir yerin senin

Hepimizin sevincisin
Çok değerli bir incisin
Güzellikte birincisin
Başındadır taçın senin

Güzelleri biliyorsun
Aman da aman diyorsun
Ne güzel söz ediyorsun
Dillerini yerim senin

Sevdikçe sevesim gelir
Ömrümden veresim gelir
Sürekli göresim gelir
Sevdanla yanarım senin

İnan sanki laf ebesi
Başa çıkamaz dedesi
Sözle kandırır herkesi
Zekan fışkırıyor senin

Dede deyip koştuğun an
Gülümseyip çoştuğun an
Yalancıktan düştüğün an
Gadanı alırım senin

Ömürlü’nün göz bebeği
Yemek yerken naz bebeği
Ailenin haz bebeği
Uğrunda ölürüm senin

Ömürlü Aksoy
Kayseri - Eylül, İki 1000 sekiz