Bakmayın Attıklarıma
Bakmayın attıklarıma
Hiç görmedim gerçekte, Gökyüzünün maviliğini Hissetmedim iliklerimde, Güneşin, insanı saran sıcağını. Buz gibi pınar suyunun, Boğazımdan geçişini, Çatlak dudaklarım yaşamadı hiç. Ayıp değil ya… Sevemedim çılgınca, Kahkahalarım bile öylesineydi. Doyasıya ağlayamadım bile, Görmesinler diye. Ben ah ben… Yaşadım mı gerçekte… |
Koca internette doğru dürüst kafama göre bir şiir paylaşım platformu bulamadım. Sizi de aynı kategoride görüyorum. Çünkü sizin de 2014'ten bu tarafa herhangi bir yeni etkinliğiniz olmamış. Google'nin Blogger platformunu da deneyin. Milliyet gazetesi'nin de var blog sayfası. Şiirinizi okudum. Kaleminize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
Gönlünde bir derdi bulunmayan, ciğeri yaralı olmayan insanın şiirinde tat vardır zannetme. Zevk ve safa, huzur ve rahatlık şiire zevk vermez. Asıl ıstırabın doğurduğu şiir müessir olur.
Selam ve dualarımla.