MEÇHUL ALEM (ÖLÜMÜNE YAŞAMAK)
Yitirdim umutlarımı
Doğarken bana sorulmadığı bir alemde Yaşarken ne yapabilirdim? Fırtınalı bir gecenin ayazında Düşündüm,düşündüm ,düşündüm Ben kimim? Niye doğdum? Niye öleceğim? Öleceksem niye doğdum? Doğduysam niye öleceğim? Yaşarken nefes almak Nefesi tutmak gibiydi seni sevmek Birde ayrılığı tatmak Sudan çıkmış bir balık gibi Ölmekti. Vazgeçmekten bile vazgeçmişim Sevmeyi sevmeyen Ağlıyorsun diye ağlayandım Birde yaşıyorsun diye yaşayan. Hıçkırarak gülenlerin arasında Kahkaha atarak ağlayandım İçimdeki karanlık şehre Hapseden bendim seni Hapseden karanlığa şehir oldum senin için Esir oldum,Eserinken Estiğin yaprakların dibindeki hışırtındım ben Kulağındaki iki kelimelik fısıltı ‘’ÖLÜMÜNE YAŞIYORUM’’ - Mehmet Sofu |