Abla/Anneler, Çocuklugunu özler.Çocuktuk, büyüdün dediler bize. Büyümek istiyorduk, ama çocuktuk. Bir kac yaş büyüktük, Kardeşlerimizden, abla olduk. Ablaydık, anne olduk.. kardeşlerimize. Yedir.. icir üstünü başını giydir, Oyuncak bebek niyetine. Al kucagına kardeşlerini gezdir. Akranım olan amca kızlarıyla, Evcilik oyunumuzun, Masum malzemesiydi, Bebek kardeşlerimiz. Anlamasakta her şeyiyle, Anne gibi ilgilendigimiz. Agladıgında beşiginde salladıgımız, Altını temizleyip, Bezini, minik ellerimizle yıkadıgımız. Susmayınca uyutmaya çalıştıgımız, Annemiz gelene kadar, Tarladan, capadan köy işinden Sabahtan, akşama, Her gün annesi oldugumuz, Kimi zaman unutup, Aç ve susuz bıraktıgımız, Kardeşlerimizin, Kendiside çocuk, Anneleriydik, biz. Abla olmayı bilmeden, Anneligi, çocukken ögrenmişiz. Şimdi hasretiz, çocuklugumuza. Çocukca.. yaşayamadıgımız, Çocuklugumuzun, özlemindeyiz. |