Dönünce Bulur muyuz AşkıHiç sevemediğim Sessizliğine bir türlü alışamadığım Bu yabancı kentte Savrulmadan Ayakta durmak zor değil elbet Yüreğin kanasa da fark etmiyorsun Kaybın ne kadar derin Çünkü Geceleri yok bu şehrin Gün boyu karanlık ve Soğuk olan bu memleketin Soğuk insanlarına alışamamak Benim suçum değil Güneşsiz sabahlara uyanmak zor geliyor Ruhum isyan ediyor bu yabancılığa Ben kış mevsimini sevmem ki Toprağımdan uzak kalmak Sılaya hasret yaşamak Ne kadar ağır Gurbette yaşamaya mahkum biri anlayabilir Memleketin taşını toprağını özlemek Ne demektir Hasret tavan yapar Uzun geceler boyunca Kavga edersiniz yastık ve yorganla Yorgun düşersiniz sonunda Yıldızların altında dans eden Su perisi çocuklar düşer yâdınıza Kahkahaları yeri göğü inleten Elele tutuşmuş Mavi gözlü sarı saçlı Birbirinden güzel Esmer tenli yıldız gözlü çocuklar Ne güzeldi Bizim çocukluk yıllarımız Taşlı yollarda Ayaklarımız birbirine dolansa da cesurdu adımlarımız Denize tutkunduk Bir de deniz aşığı martılara Kalemle yazamadığımız Çocuk düşlerimiz vardı Hayallerimizin denizine birlikte dalar Dağ kartalının kanadına asılırdık Büyüklerin anlattığı Aşkı yakalamaya çalışırdık Çocuk aklımızla Riyâ nedir bilmezdik Saklımız gizlimiz yoktu birbirimizden Kavga etsek bile darılmazdık Gelinciğin kırmızı yaprağında birleşirdi ellerimiz Çığlık çığlığa bağırarak oyun oynardık Korkmadan büyüdük Sokak lambalarının altında şiirler okuduk Zeytin ağaçları özgürlük demekti İncir ağaçları soframızın bereketiydi Topraklarımıza sevgi ekmiştik Mesafeler yoktu aramızda Şiir solurduk her nefeste Aşk kutsalımızdı Sitem kokmazdı cümlelerimiz Yaralarımız olmadı bizim büyürken Çok zengin değildik belki maddi anlamda Ama helâl lokma yer Temiz olduğuna inandığımız Musluk suyu içerdik kana kana Çocukken büyük mutluluktu Anamızın pişirdiği Kekik kokulu tarhanaya kaşık sallamak Yaş aldık büyüdük Bitti çocuk oyunlarımız Bazen doğru bazen yanlış kararlar aldık Dağıldık bir yerlere Baba ocağından koptuk Çok uzaklarda olmak Unutturmadı mahalledeki gerçek hayatı Çocuk yanımız Hep mahallede İncir ağaçlarında asılı kaldı Deniz Derya Giritli Gönül sesime ortak olan ve sözlere nefesini üfleyen Nilgün Paksoy KARABİBER hocama sonsuz teşekkürler. |