MECUSİNİN HAYRI...Bir kış günü gördü onu,Cüneydi Bağdadi, Kuşlara yem atıyor,bir kitapsız mecusi, Dedi-Sen boşa sevinme hayır yaptım diye, Ne kadar hayır yapsan bile boştur nafile. Öncelikle Allah imanı farz kılmış sana, İmandan sonra koşmalısın türlü hayıra, Geçmez akçe gibidir, senin bu yaptıkların, Faydası olmaz ki sana ahrette bunların. Biliyorum bende bunlar kabul olmayacak, Fakat beni yaratan Allah görüyor ancak, Allah benim bu yaptığımı görür değil mi? Öyleyse bana bu yeter çek benden elini. Geçer uzun yıllar Cüneydi Bağdadi hacda, Haramda bir adam görür ağlayıp durmakta, Gözlerinden yaşlar sanki sel olup akmakta, Ya Rabbi nolacak halim diye yalvarmakta. Merak edip yakından bakar yaşlı adama, Bakar ki kışın yem atan mecusi kuşlara, Tavaftan sonra hemen yaklaşır yanına, Ey mecusi ne yaptın da kavuştun Allaha? Ya Şeyh işte Allah cc. gördü işitti beni, Dedi ve ikrar etti diliyle şehadeti, İlahi tensib verdi o anda son nefesi, Baki kabristanında o günde defnedildi. Hatıftan geldi, C.Bağdadi’ye bir nida, Ya Cüneyd sen Beytimi arzuyla geldin bana, O kulum beni istedi bak kavuştu bana, Hiç kimsenin yaptıkları boşa gitmez asla. 04.09.2014//KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN |