AFERİN
Yıllar yılı çektiğim düşüme düşman olan;
Dermanını unutan yaraya da aferim… Güler diye bir kere başımda taşıdığım; Alnımızda yazılan karaya da aferin… Diz çöktürdü kaderim yoklukların varında; Elim kolum bağlandı gerçeği inkarında; Şansımı döndürmeyen şu hayat kumarında; Yazıya sırt çeviren turaya da aferin… Tek tabanca yaşamak herkesin harcı değil; Yüklendikçe yıkılan bir kale burcu değil; Yaşamak öylesine boynumun borcu değil; Günlerime konulan icraya da aferin… Sakın bir söz söyleme çatma hilal kaşını; Çevirme namlu olup o nemrut bakışını; Damla damla hiç edip gözlerimin yaşını; Hamiline verdiğim kiraya da aferin… Dönmeyen şansım bile göze geldi diyerek; Neş’elendim talihim dize geldi diyerek; Sevinmiştim mutluluk bize geldi diyerek; İki de bir bozulan sıraya da aferin… Ali ALTINLI – 20/09/2014 Saat: 00:59 |