SUÇLU YALNIZ SEN DEĞİLSİNçağırsan da gelemem yok mecalim ayaklarımda prangalar var yüzümde korku dolu bakışlarım yarı karanlık ıslak bir yerdeyim sanadır isyanım sanadır haykırışlarım ölümün nefesini hissediyorum ensemde söyle sensiz bu kaçıncı gecedir avuçlarımı kapadım sımsıkı içinde hayallerim bilmem karanlıklar çıkar mı aydınlığa yeni bir hayat başlar mı ikimiz için itinayla katladım biriken acılarımı tekrar karşıma çıkmasın sıkmasın diye canımı hasret kaldım bir yudum sevgiye çok görme bana az da olsa mutluluğu aç ellerini al yüreğimi avuçlarına titrediğini göreceksin dikkat et de düşmesin ona can veren bir tatlı gülüşündü içim kan ağlarken bile gülüyordu gözlerin hatırlamak istemiyorum ayrılık anını ne zaman huzur bulmak istesem sığınacağım tek limandı gözlerin hissediyordum bir şeyler olacağını söylemesen de gideceğin çok önceden belliydi benim ölüm fermanımdı zaten gidişin sol yanımdan bir şeyler çekildi sanki sana yakarışlarım bir dua gibi göğe yükseldi mutluluğa hasret yüreğimin son çırpınışlarıydı yalnız gecelerimde sen diye hayaline sarılışım her yanışımda küllerimden yeniden doğuşumdu gittiğin günlere böldüm terk edilişimi sevda rüzgarların da aradım iç çekişlerini içinde bulunduğum açmazların tek sebebi sendin bilseydin sana böylesine tutkun olduğumu gidişini erteler geçmişi gözden geçirirdin hasretine direnişim aslında tükenişimdi akan her damla gözyaşımda bin ahım var suçlu yalnız sen değilsin alışkanlık olmuşsun ben de ödüyorum günahlarımın kefaretini belki de Refik 14.09.2014 İstanbul |