YORGUN/UM YORGUNYorgunum sensizliğin saatlerinde yorgun gönlüm sözcüklerim bile düş peşinde bu can bedende yer etmişken kanma asılsız sevenlere... Unutamadım... gözlerinin gözlerimdeki izlerini unutamadım gülüşlerini çekilmeden üzerime kefen hadi gel... Karanlık loş odada düşlerim bile seni özledi özledim tenini mahrum kaldığım gülcemalini Dudaklarımı aralayıp zikrederken ismini dar gecelerde yokluğunun esiri şimdi değiştirmişken yön esintiini... Kop gel günahlarından arındır yüreğindekini sarmala sensizliğin saatlerini güldür sevindir yüreğimi... Sensizliğin baş altımda yastığım yokluğun üşüyen tenime yorgan sarıldım hayallerinin benzerine ama yinede sen olamadılar ... Dilimde söylediğim her kelime içimde sızı şimdi yüzümde yerleşen gidişin savrulmuş yatağımın izleri inleyen sessizliğimin sesi... Özlemlerim bile yetmiyor sensizliğine haram olan uykularım hesap için düştü düş peşine bir o kadar büyüdün günden güne eriyen yüreğimde... Şimdi.... hüzün dağının arkasında çıkmazların yaşandığı zirve adında yorgunum mecalsizim... Yitip bitmeden ömrüm kuytu akşamların gizlediği hislerimi ve... yanlızlığım beni hapsedişini ellerimde kaybolan gişininle avutuyor kendini... Sevginin aşamadığı yük katlanamadığı cefa bekleyemediği ömür yok derlerde Hani be gülüm nerdesin boş bıraktın ellerimi... YAZAN:KADER OYUNCUSU 04/07/2013 İZMİR |
kutlarım seni bitanem
İzmir35