HİKAYELERDE Kİ MASUM ÇOCUKHerkes gibi Çocuktu Ruhu örselenmiş Anılarında darbe yemiş Mutluluğu hep bekleyen bir çocuk Hafif dalgalı Simsiyahtı saçları Yüzünde masumiyet gizli Yüreği sevgi dolu Kimi zaman eli-yüzü kirli Giysileri perişan Bir lokma ekmek elinde Yinede gülümseyerek bakar hayata O bir çocuk Meleklere eş Uyurken büzüşen dudakları Korku içinde fırladığında Dağılan yatağıyla savrulan bir çocuk Üzerine sinmiş korkuları Telaşlı Tedirgin Kirli Ürkek Anasından sevgi dilenen Karanlık gecelerde ışıl ışıl gözleriyle Uykusuna misafir masal bekleyen Mis gibi kokan teniyle bir çocuk Hazinesi yüreği Değeri sevgi Umutları tükenmeyen Çaresizliğin bile pes ettiği çocuk Hastalandığında ateşlenen İç çekişleri olan Hıçkırıklara boğulan Başucunda anasını isteyen Poliana’yı merakla okuyan Onun gibi mutluluk oyunu kuran Dünyasında kötülüğe yer olmayan Kibirsiz yalın bir çocuk Rengine hayran olduğu Yedikçe bitmesini istemediği Dudaklarında ruj gibi belirdiği Elma şekeri en çok sevdiği Yağmurlu havalarda ıslanmak isteyen Çamurlarla debeleşen İçinde saflığın filizleri yetişen Herhangimiz gibi sıradan bir çocuk Düştüğünde dizi parçalanan Canı yanınca anam diye ağlayan Zengin fakir diye ayırt etmiyen İnsanları insan olduğu için seven Bahçesinde Kulübede İçinde hayvan sevgisi olan Çok sevdiği dostu karabaşıyla oynayan Harçlıklarıyla bakkaldan süt alan masum çocuk Önlük üzerinde bir okula gidişi var Kocaman yüreği olan Saygısını defalarca katlayan Büyüdüğünde öğretmen olmak isteyen çocuk Sıradan mı? Özel mi? Bilmeyen İçi dışı bir olan Sıkıldığında göz yaşlarını kullanan çocuk Tahtadan kendine bebek yapan Üzerini çullarla kaplayan Oyuncağına sevgi aşılayan Konuşmasada bebeği Onunla duygularını paşlattığı bir çocuk Serpildi Büyüdü o çocuk Genç kız oldu Sevdalandı Hemde öyle bir sevdalandı ki!!! İnsanlara güveni ortadan kalktı Acılarına tuz basıldı İhanete uğradı Yalanı dolanı hayatına sokmayan biriyken Aldatıldı Duyguları karalarbağladı Hayalleri çamurlandı Ruhu örselendi Beyni karışık Herşey dağaldı Allakbullak bir hayat Usandı Büyümenin zor olduğunu Taşlı yollarda savrularak anladı Şimdi öylesine yaşayan Umutlarına setler konulan Hayatından hep çalınan Gülmeyi seven Gülmelere hasret kalan Çocuk büyüdü büyüdü Saçlarına karlar yağdı Asebi benliği zırh yaptı Her şeyi dağınık Kendisini kandıracak kadar yalancı O İŞTE O ÇOCUK NE KADAR BÜYÜSEDE YÜREĞİNDE ESKİDEN KALMA BİR ÇOCUK YAŞAR... BİR YERLERDE HEP BİRŞEYLER GİZLENİR.... ÖRSELENEN RUHLAR AÇIĞA ÇIKIP HAYKIRMAYI BEKLER... NİYET ÇEKER KADERİNDEN GÜLMEYİ İSTER... ZAMAN EN İYİ ÇAREDİR DENİLİR ODA ZAMANSIZLIĞA YENİK DÜŞER... YAZAN:KADER OYUNCUSU 22/04/2012 Hazanın Sürgün Ettiği ZAMAN İZMİR |
Canım Benim.
Çocuksu gülüşlerden hep etkilenesin
sevgiler sana