Ay Işığı[ italik Ay Işığı ...: Bugün biraz dalgalı ve imbatlıy dı deniz bir o kadarda güneşli ve sıcak estikçe incilerden bir yakamoz harekete geçiriyor du donmakta olan kalbini hüzün çökmüştü yalnızlığına ahraz yorgunluğun düşesinde düşlerini ruhuna cemre diye damlatıyor düşlerinin büyüklüğü kadar büyüklüğüne düş kuruyor ölgünüm yalnızlık korkusunu öz ağzından öz kalbine kusturuyordu adam aklın almazlarında suskunluğu kalp penceresinden bakıyor güneş yar yüzüne vurdukça inadına inadı na gülümsüyordu sahile vurdukça vuran dalgalar köpürdükçe köpüren baloncuklar cananı arıyordu duruldukça imbatlar yalnızlığın kipin de ölmüş ruhumun güvenini geri vermeli diye düşündü adam sonra çok sevdiği oltasını attı ve ... düşündü bir bot almalıydı adını da ay ışığı koymalıydı akşamdan gelmeli açılmalıydı denize ay şavkına şavkı na vuruyorken hayalini kurmalıydı sevgilinin evlerin yapı taşları gibi her inişte binişte her geliş de gidiş de huzuru olmalıydı ve ... aşka fısıldıyor ay ışığım aydan ışıyanım gecesinden yolunu beklediğim şimal yıldızı settarım ruhumun yakalama sanrısı gezdiği her şeyim son kez görmek istercesi suç mahallim direnen karanlığa şahidim yıldızlar dilendiğim gün_eş mahkumum suçlu değil dilendiğim vakit tek yalnızlığımı ısıttığım an iki saniyede düşünüp söylenen iki gün mutlu ettiği yar ayağa kakltı sıgarasından bir fırt çekti tekrar hayale daldı içten bir of geçirdi adam varlığımın mükemmelliği kadar hayatıma adım attın gülmemiş ağlamamış beyhude gezmiş sahte sevgilerde demlenmiştim hatırladın mı ! Temmuzdu Ağustos sıcakları tos tos vuruyordu uçurum yoknazları geziniyordu hoşluğumun boşluğunda hatırladın mı! erimiş kalbi yanımı ay ışığından soruyor nazlı nazlı gülümsüyor işveli cilveli naz ediyor hani... gel diyordum sevgiliye seni sana anlatan senden sana ne seni bana anlatan senden bana ne bizi bize anlatan bizsiz bize ne umurumdan olan senden benden oluşu kalbi bedenime göre kalb-i huzurumdur diyordu ey güneş tellerinden gelen ay ışığının gözleri yeşil olsun gizliceden gizli gecelere bizden gizli süzülüversin ey gecemin şavkından şavkına sevgili sensiz ne balıklar hoplaya bilir ne nilüfer gemilerim yüzebilir nede gün_eşim dönüşebilir ay ışığına ... inancımız kaybolmamışsa bu hala yaşamın zorluklarındandır bilesin onikiEylülikibinondört Gülay GÖKTÜRK |