Sancılı gecelerin ağırlığındayım
Hastalıklı çaresiz uykularım
Beynimde bir yığın acabalarım
Geçmiyor bedenimde artçılarım
Sabır etmiyor, edemiyor duygularım
Bilmiyorum! Yokluğuna nasıl dayanırım...

Bu şehirle artık aram açılıyor
Yıldızları söndü ışıklar saçmıyor
Ay küsmüş buluta saklanıyor
Yürüdüğümüz yollara düşen gölgen beni sarmıyor
Kaldırımlarda derin bir sessizlik,İçim acıyor
Bilmiyorum! yokluğuna nasıl dayanırım...

Herşey seni çağırıyor,Biliyorum yaptığım arsızlık
Dayanamıyorum bu hayata,içimde derin yalnızlık
Dağınık düşüncelerim,herşey salık
Sensiz heryer kör karanlık
Denizler bile duruldu martılar bile geziyor alık
Bilmiyorum! yokluğuna nasıl dayanırım...

Haciz ettin bütün duygularımı aldın ahlarımı
Yıllarla bir oldun,beyaza boyadın saçlarımı
Sarmadın yüreğimde kanayan yaralarımı
Feryat ettim duymadın acılarımı
Görmedin gözümdeki kanlı yaşlarımı
Bilmiyorum!yokluğuna nasıl dayanırım
Gülser Çetindoğan
Gülce