MERHAMETİN YOKMU
Yenik düştüm acılara
Dayandım yar sancılara Döndüm dönmez yolculara İnsafın hiç yokmu senin Bitti kalmadı ihsanım Yıkıldım yerle yeksanım Sen gittin’ya ben noksanım İnsafın hiç yokmu senin İçimi acın yakıyor Felek alaylı bakıyor Kaderim kurşun çakıyor Merhametin yokmu senin Yokluğunla sinem oydun Gülce’yi dertlere koydun Zalim canda teni soydun Merhametin yokmu senin. GÜLCE |
Acıya acılar ektim
Her gün ağlayan yürektim
İnsafın hiç yok mu senin?
Mani tadında bir şiir...
Bir dörtlükle katkım olsun istedim...
Kadir Tozlu