Her Yazın Sonu Eylül
Yokluğunu hissettiğimde ürkekçe bir ten,
Korkuyor sanki duvarlarda seni görmekten. Yaz günü umrunda değil üşüyor sürekli, Hissettiğim soğuk; varlığındaki hasretten. Farklı hislerle yaşamak eylül sarısını... Senin için yeni yaşın mutlu kanısı; Bence biraz hüzün dolu çıplak ağaçların Yapraklarına olan hasret dolu şarkısı. Yaz, güneşle gelirdi seni sevmeden önce. Şiirler sana olmasa nasıl yazılır sence? Sevmek, temiz havada nefes alırcasına... Nefes aldıkça gönlüme eyleme işkence. Çık gel bir pazar sabahı kahvaltı masama, Gir odama sır olalım ekimden kasıma. Mübalağa görsün şu duvarlar gelecek yaz. Ama bir dur ’’yazlar yağmurla da gelebilir’’ |