Yolyürüdükçe uzuyor yol hiçbirşey kalmıyor geride çatlamış dudaklarımda sigaram yürüdükçe susuyor, konuşkan ağaçlar yürüdükçe yoğun bir duman tütüyor başımda ayaklarımda toz ölümü düşünüyorum adımları çoğalıyor azrailin uzadıkça yol uzadıkça düşüncem adımlarının şiddeti artıyor Hiçlik 25 Ekim 1997 |
yürüdükçe uzuyor yol
hiçbirşey kalmıyor geride
çatlamış dudaklarımda sigaram
yürüdükçe susuyor,
konuşkan ağaçlar
yürüdükçe
yoğun bir duman tütüyor başımda
ayaklarımda toz
ölümü düşünüyorum
adımları çoğalıyor
azrailin
uzadıkça yol
uzadıkça düşüncem
adımlarının şiddeti artıyor
Hiçlik
25 Ekim 1997
Okunası şiirdi severek okudum
Usta kalemi selamlıyorum
Hoş geldin şiir dünyasına üstat