_ANLAT O’NA SÜREYYA_




Anlat bana Süreyya sence nasıl biriyim
Her geçen gün bin beter anılıyorum artık
Ayakta duruyorsam zannetme ki diriyim
Boğazımdan geçmiyor zerre aş ve de katık.


Derin bir nefes dahi almaktan aciz iken
Cenderede sıkışmış kalmış gibi endamım
Suçum, kendimden çokça verdiğim taviz iken
Suçluyum, varsın bedbaht diye anılsın namım


Sevdiğim her kişide derin yaralar açan
Güya kılıçtan keskin sözlerim varmış benim
Ben bu muyum süreyya bu kadar saçma sapan
Sızdığım yüreklerde yerim ne darmış benim


Son günlerde bilmeden yanlış yola mı saptım
Susma söyle Süreyya asi ve nursuz muyum
Sen ki beni tanırsın farzet ki bir kitaptım
Oku hadi içimi yoksa uğursuz muyum


Aynadaki aksime şüpheyle bakıp durdum
Nasıl bir insanmışım neden uslanmamışım
Öyleyse şu boynuma ne vebal takıp durdum
Tüm bunları yaparken hiç mi usanmamışım.


Ağladıkça ağladım kınansa da seciye
Vicdanın dayanmayıp kucak açtın Süreyya
Marazlı bir kişilik diyor keza bakiye
Sense, sana inanıp ışık saçtın Süreyya.....


Tek sen anlarsın beni, bilirim sabrın gani
Yorgunluktan ziyade hisler tümden umutsuz
İçimde hep bir şeyler yarım kalmıştı sanki
Anlat O’na Süreyya, de ki O da çok mutsuz.



2 Ocak 2014 / NÜS

Bir kere de sen benim dizime yat Süreyya
Her sayfana işlesin havadaki rayiha
İnan gözün kamaşır görsen saçtığı feri
O ki, gökte ararken yerde bulduğum biri


Eskiden böyle miydim, susma anlat Süreyya
Nasıl gamsız biriydim ha var, ha yoktu dünya
Kim derdi ki, gün gelip aşk ile yanacağım
Kendi gözümden bile böyle sakınacağım


Ne Leylâ’ya benzerim ne de diğerlerine
Onlar şimdilik susup, otursun yerlerine
Bilmesinler, neden bu denli çok sevdiğimi
Zaten düşünürlerken başımdan savdığımı


Anladıysan ne âlâ karmaşık sözlerimi
Öyle anlar oldu ki ayırsan cüzlerimi
Çözemedin Süreyya yine de sen aldırma
Sakın ola öfkeyle yolumuzu ayırma


İçim sıkıldığında soluğu sende aldım
Bittim dediğim anda ben sayende çoğaldım
Yoksa halim haraptı iç dökmeseydim sana
Kapağını açıp da kim yer verirdi bana…..




29 Ağustos 2014 / NÜS