Gülemiyorum
Bu günde akşam oldu
Yandı yine sokak lambaları Birer birer yandı bütün evlerin ışıkları Yandı, yandı da aydınlatamadı karanlık dünyama. Ne olurdu herkese gülen talih gülse bana da Herkes gibi benimde bir yuvam olsa Kuşlar kurtlar kurmuş yuva Bir benim yuvam olamadı İçimdeki karanlığı silemiyorum Ne kadar sevinsem de içten gülemiyorum Hiçbir şeyden mutlu olamıyorum Mutlu olamayınca asla gülemiyorum Yapmacık hareket edemiyorum, Sahte sevgilere kanamıyorum Gerçek sevgiyi bulamıyorum Hayatta asla gülemiyorum Sevgi nedir bilemiyorum Sevgisizlikten bunu tadamıyorum, Beklide ben sevilmeyi değil sevmeyi bilemiyorum Şu yalan dünyada asla uzun süreli gülemiyorum Yalan Dünya Bu günde sabah oldu Etraf aydınlandı güneş doğdu Doğan güneş karanlık dünyamı aydınlatamadı Çünkü kalktığımda günaydın diyecek kimse yoktu Akşam kimsenin yat demediği gibi Sabahta kimse kalk demedi Saatin zili bağırıyordu deli deli Kalktım çarptım onu, kırıldı belli Hava bulutlu mu, yoksa bana mı öyle geliyor Yüzüm gülüyor içim kan ağlıyor, Aynı şu yalan dünya gibi davranıyor İçi ağlıyor dışı sahte gülücükler dağıtıyor |